θραυσίπτερος

θραυσίπτερος, -ον (Μ)

αυτός που έχει φτερά τα οποία σπάζουν εύκολα («θραυσίπτερον ἱέρακα»).

[ΕΤΥΜΟΛ. < θραυσι- (< θραύω), πρβλ. (βροντησι-κέραυνος, τερψί-μ-βροτος) + -πτερος (< πτερόν, πρβλ. ά-πτερος, τανασί-πτερος)].